Henk, Louise & Kyan
Ons verhaal: “Een kindje voor ons waar we al zoveel jaren over dromen en wat steeds onwerkelijker wordt, ligt ineens in onze armen. Zo klein en zo mooi. Woorden schieten te kort om dit gevoel te beschrijven. Hij mag echt met ons mee. Hopelijk voor de rest van ons leven. Geloven durven we het nog niet. Onze procedure verliep niet vlekkeloos. Een half jaar eerder keerden we terug uit de VS zonder het adoptiekindje waar we voor waren afgereisd. Een nachtmerrie die werkelijkheid wordt en veel te verwerken bij thuiskomst. Met de steun van A New Way en Michael Goldstein, lukte het ons dit een plek te geven en kregen we uiteindelijk het bericht dat er een biologisch stel op zoek was naar adoptief ouders voor hun zoontje. Dolgelukkig maar ook terughoudend hebben we alles in gang gezet. Nu kunnen we zeggen dat het het allemaal waard was.”
Mooiste / meest bijzondere moment: “Samen op het strand de zonsondergang bewonderen. De herinnering daaraan blijven we altijd koesteren. De tijd in Florida was fijn. Daar waren we echt met z’n drietjes en konden we – in alle rust – de hechting echt goed starten.”
Hoe gaat het nu? “We zijn helemaal gewend aan het idee om ouders te zijn van ons mannetje. De meeste dingen staan op de rit. Het is nu genieten. Kyan ontwikkelt zich erg goed. Hij is heel tevreden en daardoor zijn wij lekker relaxed. Iedereen is zo ontzettend blij met hem.”
Hoe gaat het nu met Henk, Louise & Kyan anno 2014?
Hoe gaat het met de ouders? “Wij zijn heel gelukkig met ons gezinnetje. Onze hartenwens is eindelijk vervuld. We dachten dat mama en papa zijn ons nog gelukkiger zou maken en dat is helemaal uitgekomen. We genieten van elke kleine en grote stap die Kyan maakt in zijn ontwikkeling. In 1 woord: geweldig!”
Hoe gaat het met Kyan? “Kyan is een vrolijke, lieve jongen. Hij ontwikkelt zich heel goed op ieder gebied en voelt zich helemaal veilig en thuis bij ons. Hij is lekker nieuwsgierig over de wereld om zich heen. Zijn eerste tandjes zijn er inmiddels door en hij heeft zijn eerste stapjes gezet. Kyan houdt erg van muziek en brabbelt erop los.”
Toekomstdroom: “Wij hopen dat Kyan zich zo kan blijven ontwikkelen en dat we hem een veilige en fantastische jeugd kunnen bieden. Waarna hij zelfstandig door het leven kan gaan. Daarnaast zou het heel leuk zijn voor Kyan en voor ons als hij een broertje of zusje krijgt. In ons hart is nog genoeg plaats voor een tweede kindje.” Inmiddels heeft Kyan een zusje gekregen. In juni 2014 is Kaya thuis gekomen.
Hoe onderhouden jullie contact met de USA en geboortefamilie? “We hebben het eerste levensjaar van Kyan bewust geen contact gezocht met zijn biologische moeder. Ook omdat zij zelf aangaf hier terughoudend in te willen zijn. Wij waren super gelukkig toen de biologische moeder van Kyan op zijn verjaardag zelf contact zocht. We hadden al een brief naar Amerika voor haar gestuurd, maar hebben daarna direct ook foto’s gestuurd. ‘You made my day’ was haar reactie en dat gaf ons een geweldig gevoel!”